imla hatası

sen ki gözleri uzun bakan,
sen ki adına yazılmış tüm şiirler imla hatası içeren,
ve sen ki ben sana öyle bakarken giden,
bozgunmuş, vurgunmuş boşver,
canım yanıyor benim.
oysa ki tüm hataların üstünde kocaman çizgi
ve tüm notaların diyez,
geri kalanlar tam.
nasıl ki hiçbir klasik müzik anlamadı hicazı
sebebi burada işte.
onlar ikiye bölmüş notayı
biz sekize
ben bir milyona

başlıyor

bir şiir daha başlıyor
veya nereden baktığına bağlı olarak
bir şiir daha bitiyor.
ya da bir hayat anlam kazanıyor.
sanki kardeşi olmayan birinin
kardeşliği hissetmesi gibi,
yahut öylesine yürüyen bir adamın
kozalağa basınca çıkan sesle
duygusallaşması gibi.
bir şiir başlıyor
veya nereden bakarsan bak
bir şiir bitiyor.
bir umut bitiyor.

seçim

zaman bitti,
zamanın ötesi geldi.
ve ötesine koyu, upuzun bir karanlık hakimdi.
sonsuzlukta bitecek olan tünele girerken
ışığım bana ihanet etmişti.
oysa gelseydi ya benle,
gelseydi eğer ben tüm sözlerimi tutmuş,
tüm benliğimi adamıştım sonsuzluğa el ele yürümeye.

cesaret edemedi,
belki de başkasına ihanet edemedi,
kalmayı seçti.