göreceli

Zaman çok göreceliymiş,
Einstein'dan değil;
Seni düşünürken idrak ettim.
Her içki farklı düşündürüyormuş,
Cin içerken rüyalarda
Votka içerken umudumda
Rakı içerken mazimdeymişsin,
Sarhoş olurken öğrendim.
Her duman aynı duman değilmiş,
Çocukluğumun soğuk akşamlarında
Ağzımdan buğu çıkarken başka
Sigara içerken başkaymış
Ciğerlerimi yakarken öğrendim.
Bir kalp dakikada 120 kez pompalarken kanı,
Damarlarım yanarken değil,
Beynim uyuşurken değil,
Ölümden korkarken öğrendim,
Seni severken hayat varmış.

ıska

kaç kere yanlış kaldırımda yürüdüm acaba,
kaç kere senden sonra bastım aynı taşa,
ihtimal ya, kaç kere senden önce kalktım o çay bahçesinden,
veya meyhaneden..
kaç kez dolaştık aynı sokakları farklı zamanlarda,
kaç kez karşılaşamadık
ihtimal ya, kaç kez aynı şarkı geçti aklımızdan
kaç kez sarhoş olduk habersiz aynı anda.
kaç kez anlattık dostlara birbirimizi
birbirimizden habersiz,
kaç kez ağladık için için
sensiz, bensiz.
bir ihtimal ya denk gelemeyişimiz,
ya denk gelseydik.
belki de geldik,
aynı vapura bindik ben yukarıda sen aşağıda
aynı trene bindik başka vagonda.
başka türlü olabilseydi eğer
ben seninle aynı şehirde, ayrı oksijene tahammül edemezdim.
başka dudak değdi sana,
ve bana.
ama,
ama yok.