özeleştiri...

eski zamanlarda yaşamadık diye
eskisi gibi sevemez miyiz?
mektuplarımızı postayla göndermedik diye
özlemlerimiz mi, yoksa hislerimiz mi samimiyetsiz?
en azından bir zamanlar
bende değildi..

senesini boşver, aylardan haziran idi..
saati de ben boşverdim, ama gecenin dibiydi..
bir mesaj attım, bir cevap geldi..
önce canım yandı, sonra ruhum..
gözlerimden geldi itfaiye ekipleri
biriktirmişlerdi damlaları
cız ederek söndürdüler
ruhumun ve canımın harap olmuş yanıklarını..
işte o gün idi
benim son rakı içemeyişim..

masamın ikinci çekmecesini açtım,
başkası okumasın diye sakladığım yerden çıkardım
sana gönderemediğim 15 şiiri..
eski usül idi o zaman benimkisi,
sadece zarf ve pul eksikti,
tamamlanması an meselesiydi.
iki gün sonra, sana gelmek üzere,
yola düşeceklerdi...
olmadı,
sahilin kayalıklarında
bir kibritin üstüne düştüler
elim bir kazaya kurban gittiler..
işte o gün idi
benim en büyük kerizliğim..

tekrar yazamadıklarım kadar
tekrar hissedemediklerim koyuyor bana..
artık saflık yok
sonuna kadar kirlenmiş büyük sevda,
samimiyet yok,
işin alengirinde her kafa..

koşar

zaman;

geçmekten hiç utanmaz mısın?

biz çırpınırken

bir parça durmaz mısın?

zaman;

bu acelen niye

er ya da geç

geçeceksin zaten...

zaman;

koşma yorulursun,

yürüsene biraz da

ya da soluklan iki dakika

zaman;

hadi sen koşuyorsun

bizi de koşturmasana...

yapacak çok şey var daha.

zaman;

uzasana

biraz uzansana

biraz da rahatla...

zaman;

müptelan olduk,

hayatımız koşuşturmaca

biraz nefes alsan da

aklımız durulsa ya..

zaman;

en azından gece yavaşla

gece her şey dingin

seni kandıran ışıklara kanma.

işte böyle,

zaman koşar

biz yorluruz

zaman durmaz

biz alışırız

zaman yalan

biz karışığız...

zaman;

dursana...

bir kadeh şaraptaydı yokluğun

bir kadeh şaraptaydı yokluğun.

kadeh tutuşların yoktu,

hafif çakırkeyifliğinle gelen

gülümsemen de...

kadeh kadehe konuşmalarımız da yok

kadehten kadehe gözlerimizle susmalarımız da...

gece

kendi karanlığında kayboluyordu.

ben

karanlıkta susuyordum.

sen

şarabın

bardağa düşerken çıkarttığı sesteki

uzak hüzündün...

kayıp gecede ben

senin uzak hüznüne susuyordum

ışıklarla rahatsız edilmiş

usul bir gecenin içinden çektiğim

daha da usul sigaranın dumanından

sana bakıyordum.

uzayan ama düşmeyen

kül gibi inatçı bir sevdaydı

bu gece hava.

yar canandı amma

şiir de candı..

şimdi bakıyorum da

şiir gibi o hava sendeki.

elimden geldiğince yazıyorum

seni...

sen kimsin?

sen kimsin
aynanın karşısındaki kim
bakıp görmek istediğim misin?
sen benim şizofren gerçekliğim misin?
sen kimsin
karakterin benden güçlü insan mı
suratında aynaya baktı mı değişecek,
sen benim 10 sene sonraki halim misin
yoksa 10 sene önceki halim mi
nedir senle beni karşı karşıya koyan şey
içimdeki sen kimsin?
yoksa sen benim yapamadığım şeyler misin?
bence sen aşık olup onu mutlu edensin
yok bence öylesin
belki evlisin
belki hiç evlenmeyeceksin
sen kimsin
gözlerin benle aynı renk
sakalların aynı
bakışın aynı
duruşun aynı,
ama sen ben değilsin
sen belki ulaşılmayacak gerçekliksin
sen kimsin?
ben kendimle mi konuşuyorum
bence konuşmuyorum.
şu önümde duran parfüm şişelerinin kokusu kadar
gerçek misin?
ya da arkamı döndüm mü
çekip gidecek olan sen misin?
sen kimsin?

doğaçlama kelimeler misin
ardı arkasına gelen cümleler misin?
sen kimsin
benden istediğin nedir,
sen kimsin
benim manyaklığım mısın
psikopatlığım mısın
kimsin kim?
yaptığım hata mısın
yaptığım doğru musun
gerçek misin
gerçekten ben misin
ben gerçekten sen miyim
öyleyse ben kimim?
sen benim gerçekliğimsen
sen benim hatamsan
sen benim doğrumsan
sen benim yaptığımsan
sen benim yapamadığımsan
bunu sen analiz edebiliyorsan
ben kimim?
olması gereken ben miyim sen misin?
benim psikopatlığım mısın
şizofrenim misin?
yoksa sadece içimdeki onlarca benden bir tanesi misin
sen kimsin?
sana okuyacaklarım mısın
okuduklarım mısın
yazdığım mısın
yazacağım mısın
belki bi an gerçekten gidersin
peki benden neyi götürebilirsin
tam sen nerdesin?
benim gözgöze geldiğim gibi misin?
sen kimsin?
karanlık mısın,
aydınlık mısın?
aynı tişörtü dolduran varlık sen misin?
aynada bana ters ters bakan
meraklı gözlerle bakan sen misin?

belki benden irisin
belki benden zayıf
belki benden büyüksün
belki benden cılız
belki benden güçlüsün
ama sen kimsin?
sen ben değilsin..
sen o çocuk değilsin..

benim gözümün içi gülüyor
senin değil
umut varsa benim umudum
senin değil
rüya varsa benim rüyam
senin değil.

sen benim dediklerimi tekrar edemezsin
bunlar benim cümlelerim
senin değil
söylesene sen kimsin
ne kadar gerçeksin,
gerçekliğin neresindesin?