geçtiğin yolların uzunluğuyla ölçeceksin yaşını
yıllandıkça yaşlanmazsın çünkü
yoruldukça adam olursun.
yürüdükçe görürsün gerçeği, yalanı.
derman kalmayınca öğrenirsin çaresizliği,
gözünden yaş kendiliğinden akınca anlarsın ağlamayı.
durmayacaksın asla.
asla hız kesmeyeceksin.
sonu hep aynı olacak diye
olduğun yerde beklemeyeceksin.
kabul etmeyeceksin sessizliği
gürültünün alasını çıkartacaksın.
isyan edeceksin önce kendine, sonra herkese...
bildiklerini tekrar etmek yerine
hiç bir fikrinin olmadığı şeyleri yapacaksın.
yanacaksın ki öğreneceksin acıyı.
ilk önce gözlerinde göreceksin kırmızıyı.
sonra damarlarından çıkan kanda.
ilk önce yüreğin bağlayacak karayı.
sonra heyula gibi çökecek gece üstüne.
hiçbir ışık, hiçbir çıkış olmadığında
hissederek öğreneceksin siyahlığı...
bir gün uyanacaksın umutsuzluğa
en çıkılmaz, en dayanılmaz bir anda
göreceksin iki çift gözü
hiç gitmediğin okyanuslar
hep yaşamak istediğinin yerler
o iki çift gözde canlanacak.
hani demin öğrendiğin siyah var ya
o anda unutacaksın rengini.
çünkü artık maviyi öğreneceksin..
iki çift mavi gelecek aklına,
masmavi kaybolacaksın
bilinmeyen ülkenin bilinmeyen sokaklarında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder