Babama Mektup

Sen gittin gideli koskoca iki sene oldu. Peki ne oldu bu iki senede? Tam iki tane torunun oldu. İki kız. Abimin kızları Ceylin ve Tuana. Ne kadar çok isterdim onları görmeni, onlarla vakit geçirmeni. Hatta ve hatta beni görmesen de onları görsen bile olurdu benim için. Mesela Beşiktaş Feda dedi. Ne severdin Beşiktaşımızı.

Çalkantılı bir sezondayız ama olsun bu sene her üç puan başarıdır bizim için.
"Ölüm Allah' ın emri" derler. Hadi oradan, hangi dindeki tanrı kullarının üzülmesini ister ki? Nasıl bir çelişkidir bu? Cevapsız o kadar çok sorum var ki. Aslında tüm sorularımın cevabı sensin. Bazen düşünüyorum böyle bu koskoca dünyada bir tek benim babam mı öldü diye. Bencillik yapıyorum sanırım ama ne biliyim belki başka bir zamanda olmalıydı. hiç hazırlıklı değildim ki. Her yanım eksik kalmıştı. Dışarıya ne kadar güçlü göstermeye çalışsam da kendimi içim hep bir zayıftı, korkaktı.

Biliyorum sürekli bakıyorsun yukarıdan bana, bize. Ama  ben bakamıyorum resmine. Her seni görüşümde üzülüyorum be baba.  Her görüşümde bir daha özlüyorum. Altı ay oldu gidemedim mezarına. Sulayamadım çiçekleri. Okuldayım ama ondan yani. üşengeçlikten falan değil sakın yanlış anlama beni.

Ulaşamayacağım kadar uzakta olup ta bu kadar yakınımda nasıl olabiliyorsun? Her an aklımdasın sanki. Bazen rüyalarıma geliyorsun ya işte en karışık duygularla uyanıyorum o günler. Tüm duygulardan biraz biraz. Sesin hala kulaklarımda. Verdiğin öğütleri mümkün olduğunca yaymaya çalışıyorum insanlara. Bir nevi seni yaşatmaya çalışıyorum soyut olarak.

Bu gece senin şerefine bir kadeh rakı kaldıracağım havaya, senin kadehin ile tokuşturmak için. Saygısızlık olarak algılama lütfen. Ben içki içmeyi de senden öğrendim. Kendinden büyüğe kadeh kaldırılmaz elbet ama sen hayattayken hiç çınlatmadık cam bardakları, bari şimdi yapalım.

Daha söyleyeceğim bir şey yok seni özlemekten başka.