büyüme

büyüme çocuk dediler sana
seninle birlikte dertlerin de büyür
yüreğin de büyür dediler..
sen dinlemedin.
burnunun dikine gittin..
kaldırabilecek misin bu kadar yükü
ellerinde, kalbinde ve beyninde
bu ağırlığa dayanabilecek kadar kuvvet var mı?
büyümeyecektin çocuk.
hep çocukça sevecektin..
en büyük dertlerini
bir iki şekerle unutacaktın..
daraldığında, kızdığında
veya sebepsiz,
herhangi bir yerde,
hüngür hüngür ağlayabilecektin
ve kimse senden açıklama beklemeyecekti..
bir oyunun içinde
en sevdiğin kahramanlarınla
omuz omuza çarpışacaktın..
uyandığında düşünmen gereken en önemli şey
sokakta hangi oyunu oynaman gerektiği olacaktı..
bir gün sana o kadar uzun gelecekti ki,
hemencecik sızacaktın akşam yemeğinden sonra..
oysa sen ne yaptın çocuk..
büyüdün..
dertlerin senden fazla büyüdü..
artık çözümlenemez duygulara büründün,
sıkıntılarla doldu beynin..
hiç beklenmedik bir anda
cayır cayır bir sevdayla yandı kalbin..
artık yirmidört saat sana yetmiyor..
her gece uyanıksın,
her gece ayrı bir düşüncedesin..
her gece apayrı bir sendesin..
bu yüzden ellerin titriyor artık yazarken..
küçükken de yazardın sen çocuk,
ama elin titrememişti hiç..
yüreğin titrememişti..
dur çocuk dur..
ne olur büyüme artık..