ben seni ne kadar,
ne denli, ne çok sevdiğimi
anlatamıyorum ya
ona yanıyorum...
senin her hücreni tanıyorum
minik elli kadın,
seni her hücremle sevdiğimden mütevellid.
tüm vücudunun her bir kıvrımını,
her mimiğini,
ruhunun her zerresini
severim,
sonu yok...
devamı gelen
üç noktalarla sevdim
başı yok.
duracak yer bulamadan
seviyorum
ve böylece
ortası da yok.
şimdiye kadar sana söylediğim her söz,
senin için yaptığım her şey,
sana olan her bakışım,
dokunuşum,
sevişim,
öpüşüm,
içimin titremesi;
sana sevgimadına hissettirebildiğim her şeyi
al topla,
şimdi sonsuzla çarp
o kadar "az" anlatabiliyorum yani.
seni gösterip karmaya
"burası sabit kalsın, gerisini karmaya devam et karma"
diye sarhoş bile değilken haykıracak kadar az.
yalnız bu benim seni çok özlemem
büyük sıkıntı.
çok özlemek derken,
o da
... gibi,
"az"
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder