Ben bu hikayeyi bir yerden biliyorum çocuk… Severek ayrılanlar, ayrı kalanların hikayesi bu. Daha önce milyonlarca kez yaşandı, milyonlarca kez daha yaşanacak. Sen bu öykülerdeki içi yanan insanlardan ne daha fazlasın ne daha eksiksin çocuk. Herkes ne kadar sevdiyse sen de o kadar sevdin işte. Herkesin kalbi ne kadar deliniyorsa seninki de o kadar açıldı. Hayır çocuk, abartmıyorum. Senin dediğini dedi hepsi de bana. Hepsi de “benimki bambaşka” diyordu. Ben gördüm, hepsi aynı…
Yıllar sonra bir gün baktığında bu dediklerime anlayacaksın sen de. Şimdi anlaman çok zor çünkü her şey çok taze. Bitmez dediğin aşk bitmedi, ama öyle bir hal aldı ki çocuk; yaptığın hiçbir şey doğru değil. Ne onunla olabilirsin artık, ne onsuz nefes alabilirsin. Öyle bir noktadasın ki, ileri gittikçe daha geriden başlıyorsun. Öyle bir yerdesin ki sen, kafayı yukarı çevirdikçe yere dönüyorsun. İşin daha kötüsü de çocuk, o da öyle. İkiniz birbirinizsiniz; seni tamamlayan şey o, onu tamamlayan şey sen… Hani bunu bilmesen, en azından o unuttu desen bir teselli olacak belki sana ama, öteki taraf da aynı. İşte seni cehennemin dibine sokan da bu.
Tükeniyorsun sen çocuk, tükenmemek için yaptığın her şey seni tüketiyor aslında farkında değilsin. Bunun farkında olduğunda zaten sana bu öğütlerim anlamsız gelecek. Dedim ya sana çocuk, sen de diğerlerinden farklı değilsin. Hiçbirimiz değiliz. Bu duygu aynı olduğu sürece de bu değişmeyecek.
Çaresizliğinin sevdandan geldiğini bilmek ne kadar da iç burkuyor değil mi? Sevmenin kötü olduğunu kimse söylememişti sana oysa. Sevilmek de kötü müdür peki çocuk? Sevilmek nasıl acıtabilir insanın içini? Acıtıyor işte. Sevilmeseydin böyle mi olurdu? Bıkardın giderdin bir yerde ve bu kadar boğulmazdın, bu kadar yanmazdın aşkının ateşinde.
Peki şimdi ne olacak çocuk? O başkasıyla, sen başkasıyla. Elbet bir gün karşılaşacaksınız, o zaman ne yapacaksın? Kokusu burnundan içeri girdiğinde, o baktığında içini titreten gözlerine odaklandığında ne yapacaksın? Dudakların yaklaşırken kafanı çevirip gidebilecek misin peki? Yapamayacaksın çocuk. Yapacağın tek şey, diğer sevgilere saygısızlık olur ancak. Aldatmak olur, aldanmak olur.
Aşkın dinamiklerini, doğrularını kimse anlayamamış da sen mi anlayacaksın çocuk? Sen mi çözeceksin bu varoluştan beri insanların hem içini kemiren, hem mutluluktan delirten duygunun sebebini? Sen mi derman olacaksın dertlere? Yorma kendini çocuk. Ne sana derman var, ne senden derman uman var. Yaşanması gereken şeyler var ve yaşayacaksın. İçin yanacak, ama dedim ya, dermanı yok bu işin.
Zaman geçecek, bazen duraksayacak, bazen tekrar alevlenecek. Ancak bu hep böyle sürüncemede gitmeyecek. Sana tek bir iyi haberim var çocuk, bir gün sen de unutacaksın. Unuttuğun gün ise seni bambaşka biri bekliyor olacak.
İşte o zaman kafanı kullanırsan mutlu olacaksın çocuk, ama ne yazık ki seni tanıyorum.
Sen, aşka doğru delicesine yola çıkacaksın…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder